Jeroen Gigengack laat de Kerngroep los

Het is geen gemakkelijk besluit geweest, zegt Jeroen in een gesprek via Zoom. Hij heeft er goed over nagedacht en er ook uitgebreid over gesproken met zijn partner Regina Rauw, die coördinator is van de Kerngroep. De knoop is nu doorgehakt en dat is kloppend, liet hij de overige leden van de uitvoerende kern van de vakgroep in het laatste overleg voor de zomer weten. "Ik voel gewoon dat het klopt. Ik kan ook remmend gaan worden als ik me blijf bemoeien met dingen maar er zelf niet aan toe kom om het ook werkelijk in de praktijk te brengen."

Dat Jeroen veel op zijn bord heeft, dat zal iedereen beamen die wel eens op de schitterende plek is geweest van het therapeutische centrum Golfbewegingen in het Drentse Schoonloo, dat Regina en Jeroen in vijftien jaar tijd hebben opgebouwd. Een prachtige locatie met veel natuur, met een kudde schapen, een rijke moestuin, mooie praktijkruimten en veel plek voor mensen die behoefte hebben aan stilte en aan lichaamsgerichte therapeutische begeleiding. Maar ook een omgeving waar altijd heel veel werk te doen is.

Jeroen: "Het is nooit klaar. 's Morgens, 's middags, 's avonds, het hele jaar door is er altijd iets te doen. Dan loop je lekker een rondje over het land en dan: oh ja, dat moet ook nog, en oh, daar is weer een tak uit de boom gebroken. En zo gaat het altijd maar door. Aan de andere kant: het is een schitterend gebied. Ik zou niet graag ergens anders willen zijn. Maar het heeft wel als consequentie dat ik nu keuzes moet maken."

Beperkingen

Het werk voor wat eerst de Initiatiefgroep van de SBLP werd genoemd, was niet minder intensief, maar wel van een heel andere aard dan het fysieke werk op het centrum in Schoonloo. "De SBLP was opgeheven, dus dat waar wij voor stonden, de bevlogenheid om het lichaamswerk de wereld in te brengen, dat was eigenlijk een beetje ter ziele."

De Initiatiefgroep had, na een onrustige periode waarin enkele van de initiatiefnemers er zelfs de stekker uit wilden trekken, de intentie om het lichaamswerk binnen de VIT opnieuw een plek te geven. Dat ging niet gemakkelijk. "Er was heel veel ruimte en inspiratie, maar tegelijkertijd ook enorme beperkingen in de tijd, in de structuur en de organisatie van de VIT en ook de beperkingen van de mensen met wie je het doet. Iedereen heeft zijn eigen ideeën en gedachten en soms is dat heel inspirerend, soms botst dat ook gewoon. Daar moet je dan je weg in vinden. Voor mij was de uitdaging om iedere keer weer uit al die veelheid van mogelijkheden en gedachten na te gaan: waar gaat het nou eigenlijk over? Wat is de kern, wat is voor mij de essentie, waar staan we voor met zijn allen?"

Er is een goede aanzet gegeven,
maar er valt nog heel veel te doen

In de korte tijd waarin dat proces nu gaande is, is er samen met de andere leden van de groep zeker iets moois ontstaan. De Vakgroep Lichaamsgerichte Psychotherapie functioneert en speelt inmiddels een voortrekkersrol binnen de VIT, in een pilot waarvan ook andere stromingen binnen de beroepsorganisatie kunnen profiteren. Dat proces is natuurlijk nog niet af. "Er is een ontzettend goede aanzet gegeven, maar er valt nog heel veel te doen", zegt Jeroen. "Maar ik moet het gewoon uit zelfbehoud loslaten."

Regio Noord

Dat Jeroen nu uit de Kerngroep stapt betekent niet dat hij al het werk voor het veld van de lichaamsgerichte psychotherapie loslaat. Hij blijft sowieso organisator van de Regiogroep Noord. "Die samenkomsten met collega's zijn altijd heel fijn. Dat is heel inspirerend, altijd weer." Daarnaast wil Jeroen betrokken blijven bij de Raad van Liefde, de bredere voortzetting van de Initiatiefgroep die meer op de achtergrond meedenkt over de grote lijnen en niet primair bezig is met het uitvoerende werk. "Ik wil niet gelijk alles overboord gooien. Ik wil dat zeker blijven doen en voelen of het klopt. Hoe dat dan in de praktijk uitwerkt, dat moeten we dan maar weer zien."

Paul Houkes